هیئت۲

این فرش روضه که روش نشستی

اینجا همین جایی که هستی،یه روزی آرزوت میشه...

گاهی وقتا که توی مراسمای هیئت توی مسجد نشستم،به فرش به در و دیوارش نگاه میکنم و دقیقا یاد همین مداحی میفتم...

این چایی قبل و بعد هیئت

این گریه ها همین دو سه ساعت..

واقعا جز بهترین خاطرات زندگیمه

.

.

.

یه لحظه شم برنمیگرده،خاک تورو اسیر کرده

اینجا کسی کاری کنه مادرش میخردش 

تو صف قیامتم با خودش میبردش

دیدین وقتی کسی از دنیا میره میبرنش تو خونش که باهاش انس داشته و بعد میبرنش به سمت خانه ی ابدیش..گاهی میگم کاش من رو اینجا میبردن بعد میبردنم به سمت خونه  و جایگاه ابدیم...

تا میتونی تا زنده ای گریه کن برا حسین

زندگیم زندگیت فدا حسین...